In het "Kabinet van een intellectueel uit de 18e eeuw" wordt de Encyclopedie van Diderot en d'Alembert getoond, bestaande uit 36 delen plus twee delen met platen. Dit is de derde editie van het gecensureerde werk, gedrukt in 1778 en 1779 door de Société typographique van Jean-Léonard Pellet in Genève en Neufchâtel, net als andere door de Société typographique van Pierre Rousseau in Bouillon, toen de geschriften van de filosofen in Frankrijk niet mochten worden gedrukt.
De Encyclopédie ou Dictionnaire raisonné des sciences, des arts et des métiers is een Franse encyclopedie, gepubliceerd van 1751 tot 1772. Het is een belangrijk werk en in zekere zin een symbool van de Verlichting (18e eeuw), omdat het beoogt alle verworven kennis voor iedereen - en niet langer alleen voor een elite - beschikbaar te maken. Deze kennis, gebaseerd op ervaring en menselijke activiteit, stelt het grootste aantal mensen in staat kennis te verwerven. Door deze aanleg wordt het dus ook beschouwd als een politiek wapen.
Aan het begin van het eerste deel schrijft d'ALEMBERT een Voorwoord waarin de redenen worden uitgelegd:
"...het misbruik van geestelijk gezag in combinatie met wereldlijk gezag dwong de rede tot zwijgen; en het duurde niet lang voordat het menselijk ras verboden werd te denken.
De Verlichting was inderdaad een periode waarin systemen in twijfel werden getrokken. De voorstelling van de wereld was voor het eerst in twijfel getrokken door de "Copernicaanse Revolutie" (heliocentrisme, in tegenstelling tot geocentrisme), later aangetoond door Galileo (1609). Andere ontdekkingen bleven de astronomie en dus de wetenschap uitdagen: Newtons "theorie van de universele zwaartekracht" gaf de verklaring voor de beweging van de aarde en de planeten (1687). De noodzakelijke experimenten veranderden de benadering van mechanica en wiskunde, in tegenstelling tot de oude middeleeuwse methode van scholastiek, gebaseerd op filosofie (Socrates), spiritualisme (de Bijbel) en empirisme.
"De Encyclopedie is de vrucht van een lang proces dat begon met een bescheiden project: de vertaling in het Frans van Ephraim Chambers' Engelse Cyclopædia (1728). Het werk was door de Parijse uitgever André LE BRETON toevertrouwd aan de Engelse geleerde Gottfried SELLIUS en de Engels-Franse John MILLS. Maar na diverse meningsverschillen over de omvang van het project, de vertalingen en de rechten werd het contract in 1745 ontbonden.
In 1746 nam Gua de MALVES, de nieuwe uitgever die door Le Breton was aangesteld, Denis DIDEROT en Jean LE ROND d'ALEMBERT in dienst. Na het ontslag van Malvès omringden zij zich met een Vereniging van Letterkundigen en zetten het vertaalproject om in een echte originele encyclopedie, grotendeels vermeerderd. Het eerste deel verscheen in 1751.
Omdat de Encyclopedie zich in haar aanpak en inhoud verzette tegen de geestelijke macht, kreeg zij te maken met verschillende verboden en diverse rechtszaken. Het grote succes leidde echter tot herdrukken, een supplement, maar ook tot kopieën en vervalsingen.